Heb jij de ballen om je gevoel toe te laten?
De aarde ‘schreeuwt’ om ondernemende mensen, om (persoonlijke) leiders die in contact staan met hun natuurlijke zelf. Om vanuit hier de verbinding aan te gaan met hun medemensen én met de aarde.
Als ik over leiders schrijf en spreek, dan heb ik het niet (alleen) over wereldleiders, politieke leiders of eindbeslissers in grote organisaties. Ieder man en vrouw heeft een leiderschapsrol, al is het enkel je eigen persoonlijke leiderschapsrol.
Denken, doen, voelen en zijn.
Wat mij erg heeft geholpen in mijn persoonlijke ontwikkeling is het inzicht dat er 4 hoofdgebieden zijn waarin je je persoonlijk kunt ontwikkelen. Dit zijn:
- Denken (hoofd)
- Doen (lichaam)
- Voelen (emotie)
- Zijn (geest)
Je kunt hierin nog een onderscheid maken tussen mannelijke energie (denken en doen) en vrouwelijke energie (voelen en zijn). De informatie die ik opdoe over natuurlijke leiders bevestigt mijn overtuiging dat leiders (man of vrouw) die dichter bij de natuur leven bewust gebruik maken van zowel denken en doen als voelen en zijn.
In mijn overtuiging heeft een goede leider het vandaag de dag nodig om in contact te staan met beide energieën. Want in verbinding met maak je andere keuzes dan (deels) uit verbinding. Je kijkt meer naar binnen en beslist minder op basis van externe factoren of puur op basis van ratio.
Lees meer hierover:
Disbalans energieverdeling in onze samenleving
Onze maatschappij is in mijn beleving nog te veel ingericht vanuit mannelijke energie. Hieruit ontstaan systemen die gestoeld zijn op complexe wet- en regelgeving, controle en angst.
Voor een lange periode overheerste de mannelijke energie. Gezien ons (oorlogs)verleden ook niet geheel onlogisch. Tijdens en vooral ná een periode van oorlog en depressie bouw je je land weer op en daar is met name planmatig werken, daadkracht en doorzettingsvermogen (mannelijke energie) voor nodig.
Ik deed ‘alles’ op ratio
Ik deed ‘alles’ op ratio. Denken > doen, denken > doen, denken > doen. Om maar maar niet bij mijn (opgekropte) gevoel te komen. Dit leidde tot ‘onverklaarbare’ lichamelijke klachten. Hartkloppingen, pijn in gewrichten, rugklachten en noem maar op. Op een gegeven moment ben ik zelfs getest op reuma.
De vrouwelijke intuïtie is vaak nuttiger gebleken dan de arrogante aanmatiging van het mannelijke die beweert te weten.
Toen ik 3 jaar geleden begon met een traject bij een coach/therapeut wist ik niet hoe ik mijn gevoel kon toelaten. Ik schoot steeds naar mijn hoofd. Dat had ik geleerd van iemand die daar ook super goed in was, mijn vader 😉 En die had het weer overgenomen van zijn grote voorbeeld zijn vader. Nu drie jaar later lukt me dat steeds beter, en tegelijkertijd schiet ik ook nog regelmatig naar mijn hoofd.
Een échte man toont geen emoties…?
Met veel interesse kijk ik naar programma’s als Kamp van Koningsbrugge. Ook hierin wordt soms pijnlijk duidelijk dat er meer nodig is dan fysieke kracht om te voldoen aan de hoge standaard van de Special Forces.
Omar is, hoe ik het zie, doorgeslagen in de overtuiging van de stereotiepe fysiek sterke man die geen emoties toont. Hij staat niet in verbinding met zijn ware gevoel en pure zijn. Ik vind het prachtig om te zien hoe instructeur Dai hem hiermee confronteert. Eerlijk, in contact met zijn gevoel, direct en met respect. Daar heb je ook een bepaalde balans nodig.
Goed in de groep liggen, goed kunnen communiceren en luisteren, je angsten aankijken en deze helemaal doorvoelen… het is allemaal onderdeel van het proces richting je ware zelf.
Het is in mijn ogen niet minder mannelijk om emoties te tonen, om ‘te janken’. Het gaat om de balans. Om in contact te staan met je lichaam, verstand, gevoel én je ziel (of hoe je dit ook maar wilt noemen). Ik ben een man en redeneer vanuit mezelf, maar dit geldt in mijn ogen evengoed voor vrouwen. Het geldt over het algemeen voor de (westerse) mens.
Heb jij de ballen om je gevoel toe te laten?
Velen van ons in Nederland hebben de luxe, de ruimte om ons persoonlijk te ontwikkelen. Wanneer we meer voelen en zijn, kunnen we zelf actie ondernemen om beter met onszelf, onze medemensen én de aarde om te gaan. In mijn ogen is dát het thema ‘duurzaamheid’ bij de wortels aanpakken
Ik nodig je uit om te kijken hoe jouw balans is tussen denken, doen en voelen en zijn. Laat jij je ware gevoel écht toe? En doe jij wat écht goed voelt voor jou?
Ingangen om mee aan de slag te gaan:
- Verdiep je in je familiegeschiedenis. Ga het gesprek aan met je ouders of andere familieleden
- Verdiep je in hoe je als kind (0-7 jaar) was
- Lees een boek over dit onderwerp (bijvoorbeeld: Trauma, je bent gek als je het niet hebt, De fontein, vind je plek, Volwassen worden voor volwassenen.
- Ga naar een coach/therapeut (de gym voor voelen en zijn 😉 )
- Luister podcasts (bijvoorbeeld: Kukuru, Eindbazen, Helden en Hordes)
- Woon een familieopstelling bij
- Ga (alleen of samen) de natuur in